Olympus Mju

Vorige week was mijn nieuw speelgoedje aangekomen in de winkel. Voorlopig zonder onderwaterhuis, maar zonder kan de Olympus Mju ook al tot 10 meter diep gebruikt worden. En aangezien het zwembad maar 4 meter diep is, heb ik het dan ook meteen gedoopt.
Zo leuk! En zo spannend ook de eerste keer dat je het als een theezakje even sopt in het water, half verwachtende dat er zo'n rood wolkje rozenbottel aroma uit zou trekken. Goed nieuws: dat was niet het geval!
Tijdens de oefeningen heb ik al wat foto's van Barry en van mezelf (redelijk close-up dus) getrokken en ze zien er prima uit. In het toestel zitten instellingen voor onder water fotografie wat inhoudt dat er een roodfilter in verwerkt zit. Voorlopig op 4 meter diep zien ze er goed uit.
Zeker voor zo'n klein en compact digitaal ding...
De foto's moet ik nog van het toestel halen, maar ze verschijnen hier binnenkort.

Ook onze duikvaardigheden verbeteren enorm. Volgens de instructeurs zouden we nog ons 1* brevet kunnen halen voor de kerstvakantie. Dan voelen we ons als visjes in het water! Misschien eerder nog als Nemo, met zo één klein gehandicapt vinnetje maar er toch van overtuigd dat je klaar bent voor het echte werk. Het zal wel in een zeer koude put van Ekeren zijn als we in november onze doopduiken doen... brrrrrrr

Herfstblaadjes

Vanavond onze eerste theorie les van het duiken. We moesten tegen dan een klein boekje uitlezen waarin al het belangerijkste staat dat we moeten weten voor we de onderwaterwereld op een veilige manier onveilig mogen maken.
Zoals misschien al wel duidelijk was, ben ik toch wel vrij enthousiast over het duiken. Maar... de neveneffecten die kunnen ontstaan door je lichaam gedurende langere tijd op bepaalde diepten in het water onder te dompelen zijn toch niet allemaal even smakelijk. Over het algemeen heb ik een zeer rijke én visuele fantasie en in mijn hoofd komen al de opgesomde effecten dan ook tegelijkertijd tot uiting wat een koude rilling over mijn rug veroorzaakt.
Wat gebeurt er onder water? Door de grote druk van het water boven je worden alle luchtruimtes in je lichaam samengedrukt. Algemeen gekend effect: je oren klikken en je moet zo wat slikken zoals op het vliegtuig, zodat de druk kan ontsnappen.
Geen probleem. Als het dat maar is, denk je dan. Maar er zijn nog luchtruimtes in je lichaam! Onder andere in je maag... Vooral wanneer je vloeistoffen met prik hebt gedronken en/of bonen, ajuin, kool en andere amusante voeding heb verorberd. Dan krijg je al wel eens last van een of meerdere luchtbellen in je maag en darmen. Dat is menselijk! Daar hebben we allemaal al eens getuige van mogen zijn. Op grote diepte zijn dit maar kleine luchtbellen (door de druk), maar wanneer je terug bovenkomt nemen ze enorm toe in volume en zo kan je kolieken krijgen. Wat kan je hieraan doen? (buiten zulk eten en drinken niet te nuttigen als je de keuze hebt) Dit staat in het theorie boekje: "ga met je buddy samen naar max 6m diepte om gedurende 15 min de opgehoopte lucht die door het dalen weer wat kleiner is geworden in volume, weg te boeren of te flatuleren." Wat leuk voor je buddy! Hopelijk hebben we dan toch tenminste allebei hetzelfde gegeten zodat het niet een eenzijdig onderwaterconcert is. Wat trouwens ook prachtige foto's moet opleveren, want 'flatuleren' onder water is wel zichtbaar, in tegenstelling tot op het land. Dan zie je van die gifgroene luchtbelletjes naar boven darrelen... als vrolijke herfstblaadjes!
Een ander neveneffect om naar uit te kijken is toch wel dat je blijbaar bij het duiken in 'levend' water redelijk vatbaar bent voor een schimmelinfectie in de buitenste gehoorgang. Dit is namelijk een lekker warm en beschut plekje voor de snode schimmelbeestjes. Men noemt dit een 'zwemmersoor'! Dit kan vanaf nu mee in het rijtje obscure ziektes die maken dat sporten zo gezond is, samen met de tennis elleboog, de loopknie, de bowlingpols en de denkfrons (jaja, van de denksport!).
Maar zoals steeds: je moet er wat voor over hebben. Als je het écht graag doet, neem je deze cadeautjes der natuur er vol enthousiasme bij...

Paklijst

Zoals beloofd, een paklijst is onderaan dit bericht te vinden. Ik heb het upgeload bij Scribd, nog zo'n fantastische uitvinding voor mensen die totaal geen gevoel voor privé hebben, zoals al die zotten die hun hele leven online publiceren op een blog. Heerlijk toch!

Misschien gebruiken we deze software ook nog wel om belangrijke documenten te uploaden voor we op reis vertrekken (visa, internationale rijbewijzen, ...), want je kan instellen dat de documenten privé zijn tenzij je de 'geheime' url kent.

Ook foto's kunnen hiermee online gezet worden, wat maakt dat je de geheugenkaartjes op reis kan vrijmaken, zo kunnen ze niet meer verloren gaan/ gepikt worden en heb je terug geheugen vrij voor nieuwe foto's. En dat kan wel eens goed van pas komen.

De paklijst hieronder is van toepassing op reizen van alle lengte: van 2 weken tot 3 maanden en nog langer (misschien in de toekomst?) Het enige wat ik er nog zou aan toevoegen (oooh, een schandaal! aan iemand zeggen hoor) is voor mij een rokje waarmee ik ook eens in een deftig restaurant binnen kan en voor Barry een deftige broek. Vanzelfsprekend ook in een niet kreukend, snel drogend stofje. Natuurlijk! Want ik zou graag in Los Angeles eens gaan eten in een restaurant van Gordon Ramsey en anders gaat hij ons zeker de huid vol schelden... Al is dat bijna de reden dat je daar naartoe gaat. Maar liever nog zou ik hebben dat hij iemand anders dan ons uitscheldt, dan moeten wij toch niet door de grond zakken van schaamte. Daarom dus: stadskledij!

Paklijst

Ontdekkingstocht

Een primeur!

De eerste foto van onze avonturen, nog veilig op het continent Europa...

Voorlopig nog geen exotische of gevaarlijke dieren in zicht!