Buenos dias!
In tegenstelling tot wat wij dachten, blijkt Spaans hier echt wel de tweede taal te zijn. We lopen hier tussen de Latino's...
Het internet in ons voor de rest peopsjieke en perfect in orde Marriot Hotel Downtown Los Angeles was even buiten werking, maar nu kan ik toch wel even wat foto's uploaden en een berichtje schrijven.
Om nog even chronologisch te blijven wil ik nog even vertellen over een van onze laatste avonturen in Australie: Hartley's Crocodile Adventures op een half uurtje rijden van Cairns. In deze crocodile farm kweken ze krokodillen voor hun prachtige leer (sjakosjen), vlees (mjammie), beenderen en tanden (souvenirs), ingewanden (fertilisers) en wat er nog allemaal van te maken valt. Zo moeten de natuurlijke populaties niet meer zo belast worden met jacht. Maar slim als ze zijn, maken ze er ook een informatie- en entertainmentcenter van: een soort zoo. Je kan er spectaculaire shows zien waarbij de crocs worden gevoederd met een stok of zelfs met de hand en dan snel gaan lopen. Heel spectaculair.
Na nog een paar dagen luieren hebben we dan de langste woensdag van ons leven meegemaakt... Op woensdagmiddag om 12u vertrokken in Cairns, 5 uur vliegen naar Auckland, daar 3 uur wachten, dan 12 uur vliegen naar Los Angeles, en toch op diezelfde woensdagmiddag maar dan om 15u aankomen in LA. Heel raar...
In Los Angeles aangekomen hebben we al geshopt dat de stukken er hier af vliegen! Joepie! In het Fashion District hier downtown hebben ze prachtige namaakspullen. Zo heb ik 'echte' Louboutin schoenen gekocht voor amper 20 euro per paar... Ook zonnebrillen, sjakosjen en de rest van Prada, Dior en co zijn hier voor een prikje te koop. We hebben onze zalige Hollywood Star House Tour achter de rug, waarbij we het dak van Tom Cruise hebben zien uitsteken boven zijn haag, de postbus van Orlando Bloom hebben kunnen bewonderen, de auto van de mama van Charlize Theron en de haag van Johnny Depp (die veel hoger was dan sie van Tom Cruise trouwens). Met allerlei pittige details die we van onze jolige gids meekregen. Joepie! Starfucking! Ook het motel waar Angelina Jolie 3 maanden heeft gelogeerd nadat ze het had uitgemaakt met Billy Bob Thornton en voor ze aan de haak ging met Brad Pitt. Hihi!
We hebben met onze fantastische Front Of The Line tickets in de Universal Studios die ik van thuis uit al online had gekocht, aan geen enkele show of railway moeten aanschuiven. Het was een stralende weekenddag en er was veel, heel veel volk! Dikwijls stond er op de borden aangegeven dat de wachttijden per attractie 45 min waren, maar met ons pasje mochten we langs een aparte ingang, voorbij de wachtende mensenmassa meteen vooraan aansluiten en in de karretjes plaatsnemen. Moehaha!!! Echt zalig. Op den duur een beetje genant. We kregen bijna compassie met de arma stakkers... Maar niet genoeg, hihi. We hadden net tijd genoeg om alle shows en attracties op een dag te zien, doordat we niet moesten aanschuiven. Vandaag hebben we dan de echte sjieke winkelstraat bezocht: Rodeo Drive. Hier zijn de Balenciaga, Ferragamo, Gucci, Dior, Prada en Jimmi Choo spullen allemaal wel echt en ook duur. Een beetje het equivalent van Fifth Avenue in New York. Maar hier lopen dan ook echt celebrity's rond: blijkbaar was er een filmset aan de gang met Jennifer Aniston en er waren een boel paparazzo's met telelenzen aan het wachten om het te bewijzen.
We gaan hier de komende dagen nog de boel verder uitpluizen en voor onze laatste avond hebben we gereserveerd in het restaurant van Gordon Ramsey hier downtown LA. Nu alleen nog een passende outfit kopen... ;)
dinsdag 23 maart 2010
zondag 14 maart 2010
Cairns, Great Barrier Reef
Wat vliegt de tijd! Ondertussen hebben we Tangalooma bezocht, wat een prachtig eiland was, het paradijs op aarde. Wit strand, palmbomen, turquoise zee, maar het weer zat ons niet mee. Bewolkt met regelmatige buien viel het toch een beetje tegen. Maar we hebben wel een dolfijntje uit onze handen eten gegeven, toch heel speciaal!
Daarna hebben we nog bij Bundaberg een schildpadden reservaat bezocht, waar je nachtwandelingen kan doen en kan zien hoe een nest loggerhead turtle- eieren uitkomt en die mini schildpadjes hun eerste flapjes zetten op weg naar de grote oceaan. Fantastisch! Ook al was het weer in de gietende regen, onze regenbroeken zijn hier goed van pas gekomen.
Gisteren zijn we teruggekomen van onze veelbesproken duikcruise in Great Barrier Reef en we tellen nu de laatste dagen op het continent Oceanie.
Wat een belevenis! Zo'n duikcruise is toch iets heel speciaals. Met gemengde gevoelens kijk ik erop terug... Het duiken op zich was fan-tas-tisch leuk en prachtig en interessant en mooi en vermoeiend en leerrijk en waaw! Maar... het zou toch leuk zijn moest ik (en Barry ook , maar gelukkig iets minder) niet zo'n last hebben van zeeziekte. Ik heb pilletjes geslikt voor een heel leger en op den duur een hele cocktail van verschillende pilletjes, druppeltjes en kauwtabletjes van sympathieke medereizigers gekregen, maar het was heel erg hardnekkig.
De dag dat we vertrokken hadden we om 5u al ons eerste pilletje geslikt dat we speciaal in een apotheker hier zijn gaan kopen tegen zeeziekte (hier zijn wel heel erg veel toeristen die daar mee te kampen hebben). Alles goed en wel, maar tijdens het wegvaren van Cairns kom je een stukje open zee tegen waar de wind en dus ook de golven vrij spel krijgen met de boot waarop we met 32 man zaten. Tijdens die helse rit was er dan ook nog eens een lange briefing over de veiligheid ed binnen in de boot en tegen dat we naar buiten konden, was het kwaad al geschied. Allebei kotsmisselijk. Zo miserabel dat we ons voelden... Dat gaat toch niet 3 dagen zo zijn, he? Ik heb 5 zakjes gevuld (jaja, dat soort zakjes), en Barry is gewoon over de rand gaan hangen... met als gevolg dat zijn bril in de hoge, wilde golven verdwenen is. Aiaiai! Kl*te! Gelukkig is zijn zonnebril ook met aangepaste glazen, maar die hadden we niet bij op de boot! De drie dagen die nog volgden op de boot was ik Barry zijn ogen wanneer hij iets zocht. Maar genoeg over dit ongemak! We zitten nu eindelijk terug op vaste grond en ik wil er eventjes niet aan denken.
Maar dat duiken is toch zo leuk! We hebben 9 duiken gedaan en 2 nachtduiken. We hebben vele prachtige visjes gezien, white tip reef sharks, nemo-tjes, loggerhead turtles, stingrays, barracuda's en nog veel, veel meer. We zijn tot 23m diep gegaan, hebben ons leren orienteren met een kompas onder water en alles ging als maar vlotter en sneller.
We hebben kennis gemaakt met de agressieve triggerfish, een vis van zo'n 80 cm lang met grote, konijn achtige tanden die chargeert zodra je in de buurt van zijn territorium komt en ook echt bijt! Er was een meisje op de boot die een beet had gekregen in haar dijbeen en dat was niet mis. Geen bloed, maar een hele grote neep waarin je toch duidelijk de tanden zag staan. Die vis is super snel en achtervolgt je totdat je ver genoeg bent. Er staat een foto op de flickr, waarop je ziet hoe Barry de vis tegenhoudt met z'n zwemvliezen. Wel griezelig! En de haaien die we gezien hebben zijn zo rustig en ongeinteresseerd...
Een nachtduik in het donker is dan weer een heel andere belevenis. Het enige wat je kan zien, is wat je verlicht met de zaklamp en je ziet ook andere zaklampen bewegen. Verder had iedereen een glowstick aan z'n duikfles, dus die lichtpuntjes vormden ook een baken. Maar voor de rest alleen maar donker en het geluid van je eigen ademhaling en broebeltjes die naar boven ontsnappen. Hier en daar een explosie van kleur als je met je zaklamp op de mooie koralen en vissen schijnt, en als je een klein visje verlicht, wordt het al gauw aangevallen door een grotere, die even snel misbruik maakt van de situatie. Oeps... sorry, visje! Bij het terugkomen naar de boot, krioelde het van de rode baarzen die afkomen op het eten en het licht, en er waren ook 3 haaien van zo'n 1m20cm die rond te troep cirkelden. Waw!
Daarna hebben we nog bij Bundaberg een schildpadden reservaat bezocht, waar je nachtwandelingen kan doen en kan zien hoe een nest loggerhead turtle- eieren uitkomt en die mini schildpadjes hun eerste flapjes zetten op weg naar de grote oceaan. Fantastisch! Ook al was het weer in de gietende regen, onze regenbroeken zijn hier goed van pas gekomen.
Gisteren zijn we teruggekomen van onze veelbesproken duikcruise in Great Barrier Reef en we tellen nu de laatste dagen op het continent Oceanie.
Wat een belevenis! Zo'n duikcruise is toch iets heel speciaals. Met gemengde gevoelens kijk ik erop terug... Het duiken op zich was fan-tas-tisch leuk en prachtig en interessant en mooi en vermoeiend en leerrijk en waaw! Maar... het zou toch leuk zijn moest ik (en Barry ook , maar gelukkig iets minder) niet zo'n last hebben van zeeziekte. Ik heb pilletjes geslikt voor een heel leger en op den duur een hele cocktail van verschillende pilletjes, druppeltjes en kauwtabletjes van sympathieke medereizigers gekregen, maar het was heel erg hardnekkig.
De dag dat we vertrokken hadden we om 5u al ons eerste pilletje geslikt dat we speciaal in een apotheker hier zijn gaan kopen tegen zeeziekte (hier zijn wel heel erg veel toeristen die daar mee te kampen hebben). Alles goed en wel, maar tijdens het wegvaren van Cairns kom je een stukje open zee tegen waar de wind en dus ook de golven vrij spel krijgen met de boot waarop we met 32 man zaten. Tijdens die helse rit was er dan ook nog eens een lange briefing over de veiligheid ed binnen in de boot en tegen dat we naar buiten konden, was het kwaad al geschied. Allebei kotsmisselijk. Zo miserabel dat we ons voelden... Dat gaat toch niet 3 dagen zo zijn, he? Ik heb 5 zakjes gevuld (jaja, dat soort zakjes), en Barry is gewoon over de rand gaan hangen... met als gevolg dat zijn bril in de hoge, wilde golven verdwenen is. Aiaiai! Kl*te! Gelukkig is zijn zonnebril ook met aangepaste glazen, maar die hadden we niet bij op de boot! De drie dagen die nog volgden op de boot was ik Barry zijn ogen wanneer hij iets zocht. Maar genoeg over dit ongemak! We zitten nu eindelijk terug op vaste grond en ik wil er eventjes niet aan denken.
Maar dat duiken is toch zo leuk! We hebben 9 duiken gedaan en 2 nachtduiken. We hebben vele prachtige visjes gezien, white tip reef sharks, nemo-tjes, loggerhead turtles, stingrays, barracuda's en nog veel, veel meer. We zijn tot 23m diep gegaan, hebben ons leren orienteren met een kompas onder water en alles ging als maar vlotter en sneller.
We hebben kennis gemaakt met de agressieve triggerfish, een vis van zo'n 80 cm lang met grote, konijn achtige tanden die chargeert zodra je in de buurt van zijn territorium komt en ook echt bijt! Er was een meisje op de boot die een beet had gekregen in haar dijbeen en dat was niet mis. Geen bloed, maar een hele grote neep waarin je toch duidelijk de tanden zag staan. Die vis is super snel en achtervolgt je totdat je ver genoeg bent. Er staat een foto op de flickr, waarop je ziet hoe Barry de vis tegenhoudt met z'n zwemvliezen. Wel griezelig! En de haaien die we gezien hebben zijn zo rustig en ongeinteresseerd...
Een nachtduik in het donker is dan weer een heel andere belevenis. Het enige wat je kan zien, is wat je verlicht met de zaklamp en je ziet ook andere zaklampen bewegen. Verder had iedereen een glowstick aan z'n duikfles, dus die lichtpuntjes vormden ook een baken. Maar voor de rest alleen maar donker en het geluid van je eigen ademhaling en broebeltjes die naar boven ontsnappen. Hier en daar een explosie van kleur als je met je zaklamp op de mooie koralen en vissen schijnt, en als je een klein visje verlicht, wordt het al gauw aangevallen door een grotere, die even snel misbruik maakt van de situatie. Oeps... sorry, visje! Bij het terugkomen naar de boot, krioelde het van de rode baarzen die afkomen op het eten en het licht, en er waren ook 3 haaien van zo'n 1m20cm die rond te troep cirkelden. Waw!
woensdag 3 maart 2010
Brisbane
Alweer een stuk noordelijker zijn we Brisbane tegemoet gereden. Ondertussen leven we in een constante tropische regenstorm... dat wil zeggen emmers tegelijk uit de lucht en dan weer een straal zon die je binnen de 5 minuten uit je regenjas doet vluchten en zonnecreme doet smeren. Die er 5 minuten later alweer afgeregend wordt. Niet zo praktisch... maar dat ,maakt wel dat we verplicht zijn om een dakje boven ons hoofd te zoeken voor savonds, in plaats van ons tentje in de regenplassen op te trekken. De luxe van een dubbel bed en dikwijls ook een tv-tje moeten we er dan maar bij nemen he...
Tussen Bondi Beach en Brisbane hebben we onder andere ook halt gehouden in in Byron Bay. Dit zou naar verluidt ook een surfers paradijs zijn (net zoals de stad 'Surfers Paradise' hier, maar dan anders), maar de tropische regenstorm maakte dat het strand minder drukbevolkt was dan anders, vermoeden we. Er zijn ook zeer mooi duiktrips te boeken hier, en die gingen gelukkig wel door ondanks de grote regenval. Bij het duiken word je toch nat he... Hier hadden we rekening mee gehouden en de duiktrip naar Julian Rocks, een rotspartij die hier voor de kust ligt hebben we dan ook meegepikt. Onze eerste echte doopduik die zonder duikleider Dirk en meteen het echte werk vertegenwoordigde. Wij al wapperend met ons 1 ster brevetje... en met onze 5 duiken tussen de mensen die 30 tot 50 duiken achter de kiezen hadden. Maar... je moet ergens beginnen he. En dat we beginners waren, was wel duidelijk. Het oerbegin is namelijk dat je voldoende gewicht aan de loodgordel om je middel moet hebben om beneden te geraken. En blijkbaar had het iets meer mogen zijn dat wat de begeleiders er hier van dachten... Maar dat zal ons niet meer overkomen! Het lukte wel, maar normaal gezien zou je zowat als een vlezig baksteentje naar beneden moeten dwarrelen en wij waren eerder spartelende kikvorsjes. Maar... wat we gezien hebben was werkelijk prachtig! Leopard sharks van ongeveer 2 meter (deze hebben geen tanden, maar een soort schuurplaten waarmee ze krabben en mosselen ed verbrijzelen, en dus geen mensen), stekelroggen (stingrays), grote leatherback turtles en nog veel kleurrijke visjes, koralen en sponsachtigen hebben we gezien en heb ik met mijn Olympus Mju Tough op harde pixel vastgelegd. Alleen jammer dat de computer waar ik nu aan werk geen toegang biedt tot zijn usb ingangen, waardoor ik voorlopig geen fotootjes kan uploaden. Maar dat komt nog, en die van Great Barrier Reef zullen deze nog overstijgen in pracht en praal. En dat is voor 11 maart, niet meer zo heel lang dus!
Morgen gaan we naar Tangalooma, op Moreton Island dat hier vlak voor de kust van Brisbane ligt. Hier gaan we wilde dlofijnen met de hand visjes geven in ondiep water terwijls we ze kunnen aaien!
check deze link. www.tangalooma.com
Tussen Bondi Beach en Brisbane hebben we onder andere ook halt gehouden in in Byron Bay. Dit zou naar verluidt ook een surfers paradijs zijn (net zoals de stad 'Surfers Paradise' hier, maar dan anders), maar de tropische regenstorm maakte dat het strand minder drukbevolkt was dan anders, vermoeden we. Er zijn ook zeer mooi duiktrips te boeken hier, en die gingen gelukkig wel door ondanks de grote regenval. Bij het duiken word je toch nat he... Hier hadden we rekening mee gehouden en de duiktrip naar Julian Rocks, een rotspartij die hier voor de kust ligt hebben we dan ook meegepikt. Onze eerste echte doopduik die zonder duikleider Dirk en meteen het echte werk vertegenwoordigde. Wij al wapperend met ons 1 ster brevetje... en met onze 5 duiken tussen de mensen die 30 tot 50 duiken achter de kiezen hadden. Maar... je moet ergens beginnen he. En dat we beginners waren, was wel duidelijk. Het oerbegin is namelijk dat je voldoende gewicht aan de loodgordel om je middel moet hebben om beneden te geraken. En blijkbaar had het iets meer mogen zijn dat wat de begeleiders er hier van dachten... Maar dat zal ons niet meer overkomen! Het lukte wel, maar normaal gezien zou je zowat als een vlezig baksteentje naar beneden moeten dwarrelen en wij waren eerder spartelende kikvorsjes. Maar... wat we gezien hebben was werkelijk prachtig! Leopard sharks van ongeveer 2 meter (deze hebben geen tanden, maar een soort schuurplaten waarmee ze krabben en mosselen ed verbrijzelen, en dus geen mensen), stekelroggen (stingrays), grote leatherback turtles en nog veel kleurrijke visjes, koralen en sponsachtigen hebben we gezien en heb ik met mijn Olympus Mju Tough op harde pixel vastgelegd. Alleen jammer dat de computer waar ik nu aan werk geen toegang biedt tot zijn usb ingangen, waardoor ik voorlopig geen fotootjes kan uploaden. Maar dat komt nog, en die van Great Barrier Reef zullen deze nog overstijgen in pracht en praal. En dat is voor 11 maart, niet meer zo heel lang dus!
Morgen gaan we naar Tangalooma, op Moreton Island dat hier vlak voor de kust van Brisbane ligt. Hier gaan we wilde dlofijnen met de hand visjes geven in ondiep water terwijls we ze kunnen aaien!
check deze link. www.tangalooma.com
Abonneren op:
Posts (Atom)