Wij zijn ondertussen al zo gewoon om lange vluchten te boeken dat we ons hand niet omdraaiden voor een vlucht van 1.5 u. Net genoeg om je te installeren! En te kort om een Touristilletje te nemen, want dat werkt te lang en te intens door. Dan maar wat mottig... (niet zo erg: geen zakjes nodig deze keer!)
Bij aankomst (enkel met handbagage, de flesjes en tandpasta netjes in een afsluitbaar, doorzichtig zakje in hoeveelheden kleiner dan 100 ml, zoals het hoort) recht de luchthaven uitgelopen en zo de bus op, what's new. Behalve dan dat de bus in dit geval een boot was. Zo leuk! Meteen helemaal anders.
En... bij het aankomen zien we zoals verwacht wel het Piazza San Marco, maar het zag er net even anders uit.
Want blijkbaar, hoewel er naar onze bescheiden mening toch voldoende toeristen rondlopen die voor enig inkomen zorgen, heeft Venetië sponsoring nodig om zijn monumenten ter restaureren. Hier valt het nogal mee, maar als je even inzoomt op de 'Brug der zuchten', blijkt dat die nogal uit zijn context gerukt is:
Wat je ziet is wel de echt brug, volledig omsingeld door reclame voor een luxueuze lifestile. Misschien is het dan toch niet zo slecht gezien: toen was een luxueuze lifestile gewoon vrij te zijn en de zon op je vel te voelen, nu wordt er al iets meer van verwacht (hoewel een horloge van Breitling zoals John Travolta het promoot aan de andere kant van het plein daar voor mij niet noodzakelijk bij hoort...). Het zicht van achter de tralies van de 'Brug der zuchten' is wel nog steeds adembenemend.
-zucht...-
Waarschijnlijk de bekendste brug van allemaal: De Rialto brug.
Het duurste vervoer dat er per minuut te vinden was.
Ook de brouwer leverde met de boot...
Met dit welgeplaatst kapmes vooraan glijd je door tegenliggers als boter!
Men zegt dat de kunst van het gondel varen overgedragen wordt van vader op zoon... Deze zoon lijkt zijn vader reeds verorberd te hebben... Twee vliegen in één klap: geen honger meer, en meteen de zaak kunnen overnemen. Hoor je het stemmetje uit zijn buik komen? 'Help!'
Het fantastische zicht uit onze hotelkamer... In een klein zijstraatje van het San Marco plein. Hotel Ambassador Tre Rose. Iets minder sjiek dan het er op de website uitziet, maar de ligging was ongelofelijk. En het uitzicht ook!
Tot hier de algemene sfeer... Voor de overige foto's verwijs ik naar de diavoorstelling hiernaast, je kan er ook op klikken en zo in Flickr kijken naar de mooiste foto's die we in Venetië getrokken hebben.
