Nog een leuk weetje over Chinese gewoontes en het contrast met de onze.
Rondom mij beginnen vriendinnen aan gezinsuitbreiding. En dan zie je allerlei lieve rozige babytjes
met leuke fleurige kleertjes. Vooral het
poepje is dan zo aandoenlijk, versierd met appeltjes, vliegtuigjes of hartjes,
en vooral bol van de pamper eronder. Zo
zacht! Knuffelig! En ongevaarlijk om op je schoot/arm/zetel te nemen.
Wel, in China is dat anders.
Daar hebben de boelekes geen lief, schattig, veilig weggesstoken
poepke.
De broekjes van ginder hebben namelijk gewoonweg geen
kruis. Een rokje dan?
Niet dus, wel een broekje, maar zonder kruis zoals de
cowboys over hun jeansbroek aandoen.
Twee pijpen die op de buik en de rug verbonden zijn,
maar een groot, gapend gat ertussen. Jawel.
Stel, je wandelt tussen een mensenmassa en ziet de rug van
een vrouw met een kleuter op de
arm. Het knulletje kijkt rustig over
haar schouder. Je komt dichter bij en
wil ze voorsteken want ze blijft staan bij een eetkraampje. Normaal is dat geen probleem, je kan enkel
wat schattige babykleertjes tegen je arm voelen. Maar plots zie je geen zacht stofje, maar een
spaarpotje! Op de arm van de vrouw! Dus maak je dan maar een boogje rond de blote
poep, (met het risico om een fluim van een verraste Fluimchinees aan de andere
kant te ontvangen, je straf omdat je van wandelrichting veranderd bent).
Wat later sta je op het panoramisch dek in bijvoorbeeld de
grote toren in Shanghai, een verdieping met marmeren vloeren, een 6 tal
toiletten en heel erg veel toeristen.
Geen betere plek om je kind met ‘open’ broek dat blijkbaar het signaal
heeft gegeven naar toilet te moeten en dat dan gelukkig niet gewoon op je arm
heeft gedaan, op te pakken en met de voetjes tegen de grond te houden. Dit signaal geeft het kind toestemming om
zijn ding te doen, groot of klein. En
dat er horden toeristen rond staan en op de grond zitten voor het prachtige
uitzicht (wachtend op de ondergaande zon), is helemaal geen probleem. De plas die zich dan vormt op de blinkende
vloer en langzaam stroomt richting de broek/rugzak/jas van een (naïeve) toerist
die op de grond zit, hoort er bij. En
ook de spetters die bij het plasje horen, vermoed ik. Stoort het dat ik zit waar u uw zoon wilt
laten plassen?
En niemand reageert!!!
Mensen staan recht en gaan ergens anders (terug op de grond!) zitten,
dat wel. En even later komt een brave
kuisvrouw alles opdweilen, zodat er terug op de vloer kan gezeten worden, voor
er weer op gezeken wordt.
En dit zie je dus overal.
Net als wanneer er moet gefluimd worden, de moeite te groot is om naar
de vuilbak te wandelen, wordt er geloosd waar het kind op dat moment staat,
want het toilet aan het eind van de gang is te ver. En het vast tapijt ziet er goed absorberend
uit. Dus waarom moeilijk doen? Je ziet zowel jongetjes als meisjes met deze
broekjes, een fijn zicht wanneer ze op schoot zitten bij mama of papa en hun
babyjuweeltjes je in het gezicht staren.
Ik vond dit zo afschuwelijk en gênant, da ik er geen foto’s
van heb genomen. Gelukkig heb ik er wel
enkele op internet gevonden. Mijn excuses bij voorbaat.
