Van haaien, manta's, dolfijnen en bultruggen

Alweer een week om!

Ningaloo Reef

We hebben gedoken in Ningaloo Reef, het grootste rif in West Australië.  Wij deden dit in Coral Bay, 2 duiken met nog een snorkel sessie met reuzen manta's.  Die die wij zagen, hadden een spanwijdte van ongeveer 3.5m.  We vonden ze op een ondiep plateau waar ze over en weer zwommen om plankton te vissen met hun grote mondflappen.  Alweer een fantastische ervaring.  

En tijdens de duiken kwamen we bij een cleaning station, een groot uitstekend koraal waar grote vissen vlak boven rondzwemmen en een onderhoudsbeurt krijgen van kleine visjes en garnalen, die parasieten en dode cellen van hun huid plukken.  De ideale plek om groot wild te zien dus... En in dit geval 5 grijze rifhaaien, waarvan de grootste ongeveer 2m lang was.

Cape Range

In Exmouth bezochten we de parelwitte stranden van het Cape Range Nationaal Park.  De wind stond hier heel sterk dus we konden de kunsten van lokale kite surfers bewonderen en zelf ook nog wat snorkelen.

Monkey Mia

Next stop: Monkey Mia.  Aan dit relaxte kust vakantiedorpje wonen enkele families wilde dolfijnen die elke ochtend naar het strand komen om een paar visjes te krijgen, gepaard met een woordje uitleg van de rangers die elk individu herkennen aan hun rugvin.  De dolfijntjes kwamen heel dicht bij het strand en kantelden dan op hun zij om ons met één oogje boven water te bekijken.  We waren hier 2 nachten en op de 2e ochtend werd ik uitgekozen om een visje te geven aan Piccolo de dolfijn.  We deden hier ook een boottocht waarbij we oa een parelboerderij op het water bezochten.  Hier worden bepaalde oesters gekweekt en krijgen ze een kern gestoken waarrond ze dan hun parelmoer afzetten met als resultaat een mooie parel.

Kalbarri

Vanuit Monkey Mia reden we naar Kalbarri Nationaal Park, met landinwaarts zijn prachtige kloof en zijn woeste kliffen die 100m omhoog reiken uit zee.  Het bekendste onderdeel van de kloof is het 'Nature's window', een door weer en wind uitgesleten gat in prachtige zandsteenlagen.  En op één van de punten waar we van de kliffen naar de zee konden kijken, hebben we rond de middag gepicknickt in de auto.  In de reisgids stond dat je hier soms wel eens bultrug walvissen kan zien, al is het nu al wat laat in het seizoen.  En waarempel, vanaf onze tweede boterham werden we vanuit de zetel verwend met een spektakel van 2 bultruggen die wel een half uur lang lagen te spetteren en fonteintjes blazen aan het oppervlak.  Niet te doen, hier!

Pinnacles

De laatste halte voor we terug naar Perth rijden, zijn de Pinnacles in het Nambung Nationaal Park.  Dit zijn zandstenen sculpturen die uit een gele zandwoestijn omhoogrijzen.  De zandwoestijn is omringd door bossen.  Een zeer vreemde combinatie.  Het lijkt wel een filmset waarin we rondwandelen.  Of een verre planeet.

Van Malolo tot Karijini

Na de super cruise hebben we nog een paar nachten gehad op een zeer idyllisch eiland van Fiji: Malolo.  Dat was een heerlijke afsluiter in de Pacific.

Op naar fase 2: Australië!

Eerst even Perth verkennen en dan een dagje fietsen en snorkelen op een klein vakantie eilandje voor de kust: Rottnest Island.  Hier zitten heel veel tamme quokkas, schattige kleine buideldiertjes met puppy oogjes.  Het eiland is ernaar genoemd omdat men vroeger dacht dat het een soort rat was, rattennest eiland dus.  Het heeft prachtige witte stranden en woeste rotspartijen.

En dan was het tijd om onze 4x4 op te pikken en aan de roadtrip door West-Australie te beginnen.  In 2 dagen reden we door het binnenland naar Karijini Nationaal Park.  Onderweg hier en daar  stoppen voor een tas koffie/een volle tank/een overnachting in kleine spookstadjes waar een onooglijk kleine en verouderde roadhouses koffie, bier, een goed bord warm eten of een warm bed verschaffen aan de outback truckers.  Fantastisch.  Wij wanen ons met momenten in Amerika, ware het niet dat we hier links rijden.

Karijini Nationaal Park

Bij het binnenrijden van Karijini komen we meteen op onverharde gravel weg, die door de wind in ribbels ligt.  Van de reis  in Ijsland met Willy Wouters waar de baan ook dikwijls in die staat lag, herinner ik me dat je minstens aan 80km/u over de ribbels moet rijden om niet volledig uit elkaar te rammelen.  Dus wij met onze 4x4 in volle gas over de gravelwegen hier.  We slapen in Karijini in een Eco Retreat, waar de kamers bestaan uit individuele permanente tenten.  Wij hebben een klein 'badkamertje' aan onze tent met warm water via een zonnepaneel.  En een zalig 2persoonsbed.  In het toilet van ons ensuite badkamertje wonen wel enkele kikkers.  Er hangt een papier waarop staat dat we ze gewoon mogen doorchassen, maar ze houden zich goed vast met hun zuignap vingertjes!  Zelfs meermaals doortrekken helpt niet.  En zo komt het dat ik voor het eerst geplast heb op een kikker.  En doorgetrokken.

De tenten staan verspreid in het vuurrode zand met hier en daar eucalyptus bomen.  Er is ook een restaurant midden in de bush, waar de kok in een openlucht keuken michelin waardige gerechten tevoorschijn tovert.  

Gorgeous gorges

Na een nachtje in de tent trokken we het park in.  De bodem hier is het kenmerkende rode zand, vol van ijzererts.  In het park zijn een aantal canyons in prachtig ruw gesteente, met de tijd uitgesleten door rivieren die nu erg lasg staan.  Soms is de kloof nog maar heel smal en moet je met gespreide benen en armen tussen beide wanden klauteren boven de rivier (de spiderwalk). Verderop kom je dan aan een stuk waar je je rugzak met kleren en fototoestel achterlaat en enkel in zwembroek verder klimt en zwemt tot aan de prachtige piece de resistance van de kloof in kwestie.  Kijk zelf maar.

Eat, sleep, dive, repeat

De afgelopen week hebben we rondgevaren in de wateren rond Viti Levu, het hoofdeiland van Fiji.  Het was een liveaboard duikcruise: de Nai'a.  Een 40m lang schip dat uitgerust is om te duiken  met 9 tweepersoons kajuiten met badkamertje voor passagiers.  Op deze trip waren we met 12 duikers en de standaard crew van 14 personen om in al onze noden te voorzien. Minstens 3 duiken per dag en ook af en toe een nachtduik. Na elke duik een heerlijke maaltijd uit de potten en pannen van de Fijiaanse kokkin en daarna een klein dutje terwijl de boot naar een nieuwe duiklocatie vaart, en de crew de lege duikflessen terug vult.  Om dan terug in die wetsuit te kruipen en met de zodiak naar de juiste drop off te varen in de woeste zee (lang leve de anti zeeziekte pillen van apotheek Rivierenhof in Deurne!!) en ons alweer onder te dompelen in die stille, gewichtloze wereld daar beneden.  Omdat woorden het niet kunnen omschrijven geef ik hieronder graag een schets met enkele foto's.