Hit the road

"Het is al eventjes geleden dat je een berichtje gepost hebt, he?"
Tjah... De meeste dingen zijn voorbereid en we zijn nog steeds niet vertrokken. Dus heb ik eventjes niet zo fantastisch veel te vertellen.

Wat staat er nog op til?
We hebben woensdag examen van de duikles. Praktische vraagjes over veiligheid, en dan praktische oefeningen. Hoe onder water je mondstuk met perslucht door te geven zonder te stikken, je bril leeg te krijgen zonder boven te komen, dalen zonder oorpijn te hebben, stijgen zonder je longen te scheuren, duiken zonder het rif te beschadigen, spreken zonder je stem te gebruiken. Als ik dat zo allemaal op een rijtje zet mag je precies helemaal niks! Hoe kan het dan zo leuk zijn? De verklaring is zo vanzelfsprekend dat ze de evidentie overstijgt: als het niet mag is het altijd leuker!
Nee hoor... duiken is nu net een van de bezigheden waarin we heel erg braaf doen wat ons gezegd wordt, zonder tegenstribbelen. Spelen met vuur onder water is niet zo'n goed idee he. Dus Archimedes en andere griekse oernerds mogen op hun twee oren slapen in hun gecremeerde beginselen van de hydrostatica. Maar goed dat die jongens er toen zo hard hebben over nagedacht, of wij konden nu niet duiken!

Naast het hele duikverhaal (er moeten dan ook nog 5 buitenduiken in ons logboek genoteerd kunnen worden voor we ons gebrevetteerd duikers kunnen noemen), ben ik stilletjes begonnen met het uitstippelen van de route in Australië. Ik speel een beetje vals... Hohoo! Ik ben gaan kijken naar de routes die ze op Riksja.be (zie link) en Aussietours.be (zie ook link) voorstellen om van Melbourne naar Cairns te trekken. Voortbouwen op ervaring en goede raad van mede wereldreizigers noemen we dat dan. Klinkt toch beter dan lamzakkerij? Na overleg (ja, ok) heb ik enkele mogelijkheden in mijn notitieboekje verslagen zodat we ter plaatse over ongeveer 3 maand in ons Toyota Corrolatje met de kaart op de schoot erg geconcentreerd links rijdend terwijl duchtig kangoroo's en wallabies ontwijkend, al met enige achtergrondinformatie op elk tegemoetkomend kruispunt kunnen beslissen of we links, rechts of rechtdoor moeten gaan. -inademen-
Fieuw, dat klinkt moeilijk! Leuk, zo eens andere beslissingen moeten nemen dan 'wat wil ik vanavond eten' of 'neem ik nog een tasje koffie of eerder thee'.
Zaten we maar al in ons autootje met het stof in de haren naar één van de on-the-road cd'tjes te luisteren die we nog gaan samenstellen, puffend van de warmte en lurkend aan een fles lauw water... heerlijk!