Snel de taxi naar het verhuurkantoor en onze auto ophalen. Als test bied ik enkel mijn internationaal rijbewijs aan, maar ze bekijkt het zelfs niet en vraagt naar het Belgisch rijbewijs. Zonder hadden we de auto hier echt niet meegekregen. Dus nog eens heel erg bedankt aan mama en iedereen die haar heeft geholpen om de verzending op poten te krijgen.
Water en vuur
Met onze gloednieuwe auto vliegen we de baan op, naar de andere kant van het eiland. Circa 2,5 u later komen we daar aan om in te checken voor een Lava Boat tour. Het is namelijk zo dat de actieve vulkaan Kilauea op dit eiland sinds de jaren 80 zeer stabiel en constant erupties heeft. De lava vloeit er aan redelijk stabiel tempo uit. Meestal is dat gewoon ergens op de flank of aan de basis van de vulkaan, waar de ondergrondse stroom aan het oppervlak komt. Maar af en toe is dit zo dicht bij de kust dat de lava zo de oceaan in drupt. Het was 2,5 jaar geleden dat dit waar te nemen was, maar nu is het weer zover. Met spectaculaire gevolgen: lava van rond de 1000graden komt in contact met zeewater. Stoom en kokend water, onmiddellijk nieuw gevormd gesteente en klodders lava die uiteen spatten bij contact met het zeewater.
En wij nemen vanavond een bootje om daarnaar te gaan kijken. Gelukkig hebben we onze anti-zeeziekte pillen genomen, want het is een helse rit. Onze regenponcho's houden ons droog onder de meters hoge golven waar we door beuken. Maar het is het waard.
Dan nog de helse vaart terug en in het donker door het regenwoud voor onze overnachting in een chalet op de vulkaan flank. De volgende dag ontwaken we in het midden van de jungle en ontbijten we in een klein roadhouse dat zo typisch is voor the middle of nowhere in Amerika, het zou zo ergens langs route 66 hebben kunnen staan. Daarna bezoeken we het Volcano National Park, waar je de krater van vulkaan Kilauea kan zien in de verte en mooie trails kan wandelen.
We wandelen ook in een lava tube, dat is een ondergrondse gang waar eens een lavastroom was, die uiteindelijk is leeggelopen en nu enkel nog de uitgeharde korst over laat. Deze lava tube was van een grote ondergrondse stroom!
Sterren kijken op slapende vulkaan Mauna Kea
Na een luie voormiddag met uitgebreid ontbijtbuffet, worden we opgepikt voor een avond op 4200m hoogte. Op de slapende vulkaan Mauna Kea staan een aantal observatoria, onder andere van NASA. Daar is het een goede plek voor omdat de top van de berg altijd boven de wolken steekt en er weinig lichtvervuiling is. De lucht is er ook zeer ijl en bevat slechts 60% dichtheid van de normale hoeveelheid zuurstof en andere gassen. Dat merk ik meteen bij aankomst. Ik voel hoofdpijn, duizeligheid en hartkloppingen: hoogte ziekte. Maar het uitzicht is prachtig. We krijgen uitleg over de verschillende observatoria en kijken naar de zonsondergang, boven de wolken.
Daarna wordt de telescoop boven gehaald die ons busje bij heeft. De gids, die ook astronoom is, laat ons onder anders saturnus zien met zijn ringen, mars, neptunus, een nebula en prachtige close-ups van de maan. Een leuke en interessante avond.
De volgende dag begint vroeg want we moeten weer aan de andere kant van het eiland zijn, waar de lava rijkelijk vloeit. We gaan vanaf de ruwe kustlijn kijken waar de lava de oceaan in vloeit.
En iets verder landinwaarts zijn er ook 'vingers' waar de lava vloeit aan het oppervlak. Ze begraaft alles wat ze tegenkomt op haar pad. Meestal vooral regenwoud en hier en daar een asfaltweg, maar soms ook huizen of zelfs dorpen.
Wij gaan naar een vinger die recent de weg heeft gebarricadeerd en waar de lava dik, stroperig en gloeiend heet, traag maar zeker elke dag nieuwe vormen aanneemt.
Het is ongelofelijk om te zien, ruiken, voelen en zelfs horen. Je wandelt precies op de bodem van een oven. Je hoort de lava knisperen waar de korst net flinterdun gevormd is, maar nog in beweging gezet wordt door de onderliggende lava stroom. Je kan er vlak bij gaan staan omdat het zich zo traag voort beweegt, maar je armen en gezicht worden echt geblakerd waar je bij staat.
Nachtduik met de reuzenmanta's
De volgende dag is er weer tijd voor lang uitslapen en een uitgebreid ontbijt. Tegen de late namiddag worden we verwacht in de duikshop voor een robbertje duiken met reuzenmanta's. Ze doen dat hier heel gemakkelijk: op de bodem van de baai (10m diepte ongeveer) worden grote lampen gezet, die naar boven schijnen. Op het licht komen grote hoeveelheden plankton af, je ziet het zo in de lichtstralen dwarrellen. Daarrond in een grote cirkel zitten wij, duikers, ook allemaal met een lamp omhoog te schijnen, waar ook plankton op af komt. De reuzenmanta's kennen het fenomeen en komen af op de grote concentraties plankton. Ze zwemmen in cirkels rond en over het 'kampvuur' en scheppen met hun flappen zoveel mogelijk plankton in hun wijd opengesperde mond. Ze zijn niet bang van ons en komen vlak over onze hoofden gezoefd. Fantastisch!
Dan is het alweer de laatste dag van de reis. We genieten nog wat van het zwembad en 's avonds is er een typisch Hawaiiaans eet-en dansfestijn: een Lu'au. We sluiten af met een knal!