Bondi Beach

We hebben net 2 dagen achter de rug op het wereldbekende Bondi Beach (lees: 'bondaai'). Het is een prachtig strand dat technisch gezien nog in Sydney ligt, maar in praktijk op een half uurtje rijden van 't stad. In Antwerpen zouden we zeggen dat dat al parking is... Maar dus stralende zon en surfers alom. De golven ('the surf') zijn hier zo hoog en wild dat het me deed denken aan point break, met Keanu in zijn mollige jaren en wijlen Patrick Swayze. In het Youth Hostel hier konden we gratis surfborden en bodyborden (kortere, lichtere versie, meer voor amateurs die gewoon wat willen ploensjen... wij dus) gebruiken dus dat hebben we geprobeerd.
De eerste dag vol goeie moed bergaf met een surfbord onder de arm (man, wat is dat zwaar!). Aangekomen op het strand, kleine fotosessie met de surfborden want wij zijn der echte... Ja. Na 5 minuten al was duidelijk dat we iets te veel hooi op onze duikplank hadden genomen. De golven waren veel te hoog, te wild en je word gewoon tegen de bodem gesmakt en daar gehouden door onderwater stromingen. Na een paar koprollen en een geschaafde knie (al dan niet gevolgd door een klop van de onhandelbare surfplank) hield ik het voor bekeken en bekeek ik dus Barry die toch nog wat verder probeerde. Met een bloedende knie kwam hij uiteindelijk ook terug boven water en smeten we de handdoek in de ring. Na een namiddagje heerlijk lezen in de zon en een paar keer het strand op en af joggen, moesten we met bord en al terug naar het hostel, bergop deze keer. Wat een klerezooi... Met armen gelijk elastieken en een tong tot op de grond kwamen we aan en besloten we dat het sop de kool toch niet waard was. De tweede dag hebben we wijselijk besloten om datzelfde sop te trotseren met zon'n bodyboard, dat is toch misschien meer ons ding. En ja hoor, de golven waren ook minder hoog en wild, en het was fun verzekerd. Daarna nog eens 3 maal over en weer de volledige lengte van Bondi Beach afgejogd op het nat zand en dan een welverdiende dut in de zon. We hebben het overleefd, zonder de hulp van de life savers die het er al druk genoeg hebben...