Lapland First stop: ICE hotel

Het ICE hotel in Jukkasjärvi.  Een museum waar je in kan slapen.  Tussen 10u en 18u zijn alle kamers te bezichtigen, daarna zijn het hotelkamers.  Niet dat je je dan gezellig in je kamer terugtrekt om nog een boekje te lezen of wat te konkelfoezen, want het is in de kamer -5°C.  Uiteraard lekker warm vergeleken met de buitentemperatuur van -35°C, maar niet zo cozy als een echte, warme hotelkamer.
Dus hoe zag onze eerste avond eruit nadat we geland waren in Kiruna?  Meteen geconfronteerd worden met de koude, toch net iets anders dan de 20°C in de 4 luchthavens en 3 vliegtuigen waar we de afgelopen 8u vertoefden.
Maar goed.  Die 55° verschil, dat wordt gewoon even wennen.
Eerst alle hotelkamers binnenvallen, bestuderen en fotograferen.  Omdat alles uit ijs bestaat, zijn er geen deuren in de kamers.  Er is wel een soort gordijnrailtje ingesmolten bij elk deurgat en een gordijn dat fungeert als deur.  Hoe zit het dan met de privacy?  Dat zit wel snor, gezien het feit dat je ingepakt bent als een larve in een coconnetje wanneer je op het bed ligt.  Een indringer kan hoogstens zien of je links of rechts slaapt.  En de muren en het plafond bestaan uit sneeuw en zijn heel dik.  Het geluid draagt daardoor niet ver, de buren zijn niet te horen.  Wat er wel is, is elektriciteit.  Doorheen het hele hotel zijn elektriciteitsdraden verwerkt in de gangen, in de kamers, bij elk sculptuur en helder stukje ijs.  De ingewerkte ledverlichting geeft elke kamer een mysterieus, sprookjesachtig tintje.  Er zijn sinds dit jaar ook brandalarmen in de hotelkamers geïnstalleerd, op aanvraag van de Zweedse toeristische dienst.  Het rendierenvel op het bed zou kunnen branden en de boel zou kunnen smelten...
Er zijn kamers van verschillend kunstgehalte (en prijs).  De kunstigste kamers en de trouwkapel worden elk jaar opnieuw door andere kunstenaars ontworpen, want het hotel smelt elke lente en wordt elke winter opnieuw opgebouwd.  Er wordt gespeeld met helder, doorzichtig ijs met prachtige breuklijnen of luchtbelletjes in, en geperste sneeuw, wat meer een mat wit effect geeft.
Tegen dat we goed verkleumd waren van onze verkenningstocht in het hotel, was het tijd om een glas te gaan drinken in de absolut ICE bar aan het hotel.  Hier is ook alles uit ijs (behalve de kassa!).  De toog, de banken, tafels en ook de glazen.  Het zijn vierkante blokjes ijs met een koker uitgeboord.  Daar kan dus alleen maar sterke drank in, al de rest zou instant bevriezen.  En zelfs dan, als we wat te lang foto's namen voor we dronken, was er al een laag van de drank aan de binnenkant van het glas vastgevroren en onherroepelijk verloren.
Gelukkig was het restaurant bij het ICE hotel wel gewoon lekker warm in een prachtige chalet, met super de luxe lekker eten.  De Zweedse cuisine bevalt ons ook wel.
Tegen dat het slaaptijd was, hebben we ons omgekleed in slaaptenue, dit doe je ook in de verwarmde ruimtes met de lockers om je spullen veilig (warm) op te bergen.  Want alles wat je niet meeneemt in de slaapzak zou bevriezen in de kamer.  In schoenen, slaaptenue en met slaapzak over de schouders huppelden we naar de kamer.  Ons bed bestaat uit ijsblokken met een matras en rendierenvellen op.  Een nachtje 'on the rocks' dus.
Gelukkig hadden we elk 2 mutsen aan, 3 paar kousen, een merino wollen legging en een paar merino wollen bovenlijfjes onder de heerlijk warme slaapzak die we van het hotel kregen.
De nacht was aangenaam warm!
's Morgens werden we gewekt met een beker warme bessensap en konden we opwarmen in de sauna voor we ons tegoed deden aan het ontbijtbuffet (in de warme chalet naast het ijshotel).
We hebben zelfs een diploma gekregen dat we een nacht in het ICE hotel hebben overleefd!

Aurora Borealis

Steevast in de top vijf van onze Bucket list: het Noorderlicht zien.  Nog even aftellen en het is zover.

Ik zou kunnen zeggen dat we expres dit jaar deze trip hebben ingepland, na jaren wachten tot bepaalde parameters optimaal zijn.  Dat wij wisten dat er dit jaar en de komende jaren extra veel zonne-activiteit is doordat er iets speciaals met de zon aan de hand is.  Maar dat zou gelogen zijn: bij het vastleggen van de reis was ik me van geen kwaad goeds bewust.  Zoals zo dikwijls is het een samenloop van omstandigheden die maakt dat wij net dit jaar een gooi wagen naar het waarnemen van dit natuurwonder, en puur geluk dat we dit bijvoorbeeld niet 2 jaar geleden hebben gedaan.

Maar wat is er nu in feite aan de hand?
Net zoals de aarde heeft de zon een magnetisch veld rond zich met aan de ene kant een noordpool en aan de andere kant een zuidpool.  Dit komt (zeer eenvoudig gezegd) door interne stromingen van vloeibare mineralen en elementen in de zonnekern, die werken als een soort dynamo en zo het magnetisme opwekken, net als bij de aarde.  Dit magnetisch veld heeft een bepaalde sterkte, die cyclisch afneemt en na een bepaalde periode omkeert en dan weer zeer sterk is.  Bij de aarde zou deze cyclus gemiddeld 300 000 jaar duren, bij de zon duurt dit echter maar 11 jaar.  Dus om de 11 jaar keert het magnetisch veld van de zon om en is het weer zeer sterk aanwezig.  Daarna neemt het langzamerhand af tot het bijna afwezig is en keert het veld weer om.  De sterkte van het magnetisch veld hangt dan weer zeer sterk samen met de zogenaamde 'zonnewind', dit zijn uitbarstingen van protonen en elektronen vanuit het oppervlak van de zon, die dan de ruimte worden ingeslingerd.  Wanneer deze uitbarstingen in de richting van de aarde gebeuren, komen de geladen deeltjes in ons magnetisch veld terecht en worden ze afgebogen naar onze polen.  Zowel onze noord- als zuidpool worden dan bestookt met deeltjes die van de zon komen, naargelang hun positieve of negatieve lading.  De energetisch geladen deeltjes botsen dan in hoge concentratie op onze atmosfeer wat uiteindelijk resulteert in poollicht wanneer deze energie weer vrijkomt.  Op de noordpool noemen we dit het 'noorderlicht' of 'aurora borealis' en op de zuidpool het 'zuiderlicht' of 'aurora australis'.

En ja, u raadt het al: dit jaar is het magnetisch veld van de zon net omgekeerd.  Nog specifieker: 2 weken geleden.  (bron: Eos, Nasa) Blijkbaar was dit ook zo voorspeld doordat het magnetisch veld van de zon al afgezwakt was tot bepaalde waarden.  Hoera!  Wij gaan écht op een door het lot gekozen, geniaal moment.

Om de kans nog groter te maken om het fenomeen effectief te zien, hebben we een periode gekozen met nog zeer lange nachten, in het hoge noorden.  Hieronder ziet u een grafiekje van het aantal uren schemerlicht dat we zullen hebben in Jukkasjarvi in de laatste week van januari. (bron: Weatherspark)

Op de lijn tussen januari en februari zien we 6u heldere schemer, 12u pikdonker en 6u overgang tussen de twee.  50% van onze dag maken we dus kans om het noorderlicht te zien.  Maar ook geografisch zouden we zeer gunstig zitten: aan een bevroren meer, omgeven door een bergketen is blijkbaar een zeer grote kans op een wolkenvrije hemel.

Alle parameters zijn dus optimaal om een zo groot mogelijke kans te hebben Aurora Borealis waar te nemen!
En ons merinowollen ondergoed ligt al klaar, dus koud zouden we in principe ook niet mogen hebben.
We zijn er klaar voor...

Genieten in Mechelen

Onder het motto 'sant in eigen land' trachten we ook af en toen eens in ons eigen landje te kijken wat er allemaal te beleven valt.  Ten slotte hebben al die Chinese en Amerikaanse toeristen ook geen ongelijk als ze in Europa en meer bepaald Blegië komen kijken naar kunst en cultuur.
Dus hebben we ons voor een lekker lui weekendje tussen kerst en nieuwjaar op de trein begeven en een 25-tal minuten later konden we alweer afstappen in Mechelen-Nekkerspoel.

First stop: het Speelgoedmuseum, een nostalgische trip naar onze vervlogen jeugd.  Heel leuk door de vele herinneringen die terug bovenkomen bij het zien van een bepaald knuffelbeest/ gezelschapsspel/ legosetje/ meccanobouwsel/ ... waar je als kind mee speelde tot het grijs zag.

Na een paar uurtjes 'ooooh kijk hier' en 'aaah weet je nog toen' hadden we een gezonde honger dus trokken we de oude binnenstad in om een hapje te eten.  Slechts 20 minuten later zaten we in een heel gezellige tearoom waar we door een super lief omaatje een veel te grote portie omelet en croque hawaï (moest madame zijn maar meneer was verstrooid dus kreeg bovenop zijn ananas nog een stuk van mijn omelet als troost), begeleid door twee cappucino's met slagroom.

Daarna werd het stilaan tijd om de pièce de résistance van het weekend op te zoeken: ons hotel.  Het was geboekt met Weekendesk, een website die we dikwijls gebruiken omwille van het ruime aanbod en de promoties die ze dikwijls aanbieden.  Daardoor kwamen we in dit hotel terecht, waar een gewone kamer -laat staan een luxe kamer- anders out of de question zou zijn.

Het hotel in kwestie is Het Martin's Patershof.  Dit is een oude kerk in het centrum van Mechelen, die 4 jaar geleden helemaal gerenoveerd is en omgebouwd tot 4 sterren hotel.
Wat een geweldige ervaring.  De prachtige grote centrale ruimte die uitgeeft op het altaar is bij deze verbouwingen omgevormd tot inkomhal en de ruimte van het altaar is de ontbijtzaal, die de gelijkvloers en eerste verdieping omvat.  De onderkanten van de pilaren en loodglasramen zijn daardoor te zien in de hotelkamers die in de periferie ondergebracht zijn.  Er zijn in totaal 5 verdiepingen en hoe hoger je  komt, hoe mooier de stukken loodglasraam zijn die je te zien krijgt vanuit je kamer.  Vanzelfsprekend is de 5e verdieping de mooiste (lees: duurste) want daar heb je de spitse punten van de loodglasramen met kleine rozetten en andere kleurrijke figuren die prachtig met het binnenvallend zonlicht spelen en je echt in de zevende hemel een bedje schenken.  En aangezien we dankzij de aanbieding een luxe kamer hadden, was het bad in onze badkamer zelfs een jacuzzi.  Even bubbelen met een welkomstdrankje en even broebelen in de jacuzzi, nog wat foto's trekken van alle hoekjes en kantjes in het indrukwekkende hotel en daarna weer de stad in voor een lekker diner met alles erop en eraan: geen bob vanavond!

's Morgens een heerlijk uitgebreid buffet met zicht op het altaar en afgesloten met een glaasje bubbeltjes, en tegen dat de buikjes lekker rond waren gegeten scheen de zon prachtig en warm op de glasramen.  Dat vroeg om nog maar eens een ronde met de kodak op de verschillende verdiepingen van het hotel in de gangen met telkens andere pilaren en ramen, en zelfs enkele kamers waar het kamermeisje ons binnen liet om te kijken naar al die pracht en praal.  We hadden ongelofelijk geluk met het weer, er scheen een warme winterzon in een wolkenloze lucht.  Dus wij trokken de stad in, waar de zaterdagmarkt al in volle gang was.  Lekker proeven van confituurtjes en stukjes kaas en olijven... en shoppen.  Een terrasje in de zon op de Grote Markt, nog wat shoppen en al eens op de kaart kijken waar we vanavond een restaurantje zullen gaan zoeken.  Het werd Puro, een etablissement waar we al voorbij wandelden dat er zeer modern en hip uitzag.  En het was voor ons echt een voltreffer!  Heerlijk, betaalbaar, gezellig en zeer vriendelijke bediening.  Alweer de innerlijke mens verwend strompelden we naar ons wolkje in de zevende hemel voor de tweede nacht.  Even slapen, want morgen staat er alweer een ontbijtbuffetje klaar met onze naam op!

De laatste dag nog even de jacuzzi opgezet voor we uitchecken.  Daarna nog een laatste hap cultuur: een bezoekje aan de Sint-Rombouts kathedraal met zijn bekende toren en beiaard.  Ook echt de moeite om te bezoeken.  Het is een prachtig staaltje van Gotiek met mooie werken van onder andere onze stadsgenoot Antoon Van Dyck en het geeft ook meteen een goed beeld van hoe de kerk die nu ons hotel werd er ooit moet hebben uitgezien.  De toren is volledig met de trap te bestijgen maar dat was eigenlijk een welgekomen sportieve activiteit als tegenhanger van het afgelopen bourgondische weekend.  Bovenaan de toren kan je de beiaard zien met al zijn klokken en het systeem dat ze aanstuurt en bespeelt.  En helemaal boven heb je een mooi uitzicht over Mechelen.  Ziezo, en dan nu al shoppend door de oude stad aangezien het koopzondag was, terug richting treinstation.

Bedankt Mechelen, u was een goede gastheer en een aangename verrassing voor een relax weekendje!