Ik zou kunnen zeggen dat we expres dit jaar deze trip hebben ingepland, na jaren wachten tot bepaalde parameters optimaal zijn. Dat wij wisten dat er dit jaar en de komende jaren extra veel zonne-activiteit is doordat er iets speciaals met de zon aan de hand is. Maar dat zou gelogen zijn: bij het vastleggen van de reis was ik me van geen
Maar wat is er nu in feite aan de hand?
Net zoals de aarde heeft de zon een magnetisch veld rond zich met aan de ene kant een noordpool en aan de andere kant een zuidpool. Dit komt (zeer eenvoudig gezegd) door interne stromingen van vloeibare mineralen en elementen in de zonnekern, die werken als een soort dynamo en zo het magnetisme opwekken, net als bij de aarde. Dit magnetisch veld heeft een bepaalde sterkte, die cyclisch afneemt en na een bepaalde periode omkeert en dan weer zeer sterk is. Bij de aarde zou deze cyclus gemiddeld 300 000 jaar duren, bij de zon duurt dit echter maar 11 jaar. Dus om de 11 jaar keert het magnetisch veld van de zon om en is het weer zeer sterk aanwezig. Daarna neemt het langzamerhand af tot het bijna afwezig is en keert het veld weer om. De sterkte van het magnetisch veld hangt dan weer zeer sterk samen met de zogenaamde 'zonnewind', dit zijn uitbarstingen van protonen en elektronen vanuit het oppervlak van de zon, die dan de ruimte worden ingeslingerd. Wanneer deze uitbarstingen in de richting van de aarde gebeuren, komen de geladen deeltjes in ons magnetisch veld terecht en worden ze afgebogen naar onze polen. Zowel onze noord- als zuidpool worden dan bestookt met deeltjes die van de zon komen, naargelang hun positieve of negatieve lading. De energetisch geladen deeltjes botsen dan in hoge concentratie op onze atmosfeer wat uiteindelijk resulteert in poollicht wanneer deze energie weer vrijkomt. Op de noordpool noemen we dit het 'noorderlicht' of 'aurora borealis' en op de zuidpool het 'zuiderlicht' of 'aurora australis'.
En ja, u raadt het al: dit jaar is het magnetisch veld van de zon net omgekeerd. Nog specifieker: 2 weken geleden. (bron: Eos, Nasa) Blijkbaar was dit ook zo voorspeld doordat het magnetisch veld van de zon al afgezwakt was tot bepaalde waarden. Hoera! Wij gaan écht op een door het lot gekozen, geniaal moment.
Om de kans nog groter te maken om het fenomeen effectief te zien, hebben we een periode gekozen met nog zeer lange nachten, in het hoge noorden. Hieronder ziet u een grafiekje van het aantal uren schemerlicht dat we zullen hebben in Jukkasjarvi in de laatste week van januari. (bron: Weatherspark)
Op de lijn tussen januari en februari zien we 6u heldere schemer, 12u pikdonker en 6u overgang tussen de twee. 50% van onze dag maken we dus kans om het noorderlicht te zien. Maar ook geografisch zouden we zeer gunstig zitten: aan een bevroren meer, omgeven door een bergketen is blijkbaar een zeer grote kans op een wolkenvrije hemel.
Alle parameters zijn dus optimaal om een zo groot mogelijke kans te hebben Aurora Borealis waar te nemen!
En ons merinowollen ondergoed ligt al klaar, dus koud zouden we in principe ook niet mogen hebben.
We zijn er klaar voor...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten