Dus hebben we ons voor een lekker lui weekendje tussen kerst en nieuwjaar op de trein begeven en een 25-tal minuten later konden we alweer afstappen in Mechelen-Nekkerspoel.
First stop: het Speelgoedmuseum, een nostalgische trip naar onze vervlogen jeugd. Heel leuk door de vele herinneringen die terug bovenkomen bij het zien van een bepaald knuffelbeest/ gezelschapsspel/ legosetje/ meccanobouwsel/ ... waar je als kind mee speelde tot het grijs zag.
Na een paar uurtjes 'ooooh kijk hier' en 'aaah weet je nog toen' hadden we een gezonde honger dus trokken we de oude binnenstad in om een hapje te eten. Slechts 20 minuten later zaten we in een heel gezellige tearoom waar we door een super lief omaatje een veel te grote portie omelet en croque hawaï (moest madame zijn maar meneer was verstrooid dus kreeg bovenop zijn ananas nog een stuk van mijn omelet als troost), begeleid door twee cappucino's met slagroom.
Daarna werd het stilaan tijd om de pièce de résistance van het weekend op te zoeken: ons hotel. Het was geboekt met Weekendesk, een website die we dikwijls gebruiken omwille van het ruime aanbod en de promoties die ze dikwijls aanbieden. Daardoor kwamen we in dit hotel terecht, waar een gewone kamer -laat staan een luxe kamer- anders out of de question zou zijn.
Het hotel in kwestie is Het Martin's Patershof. Dit is een oude kerk in het centrum van Mechelen, die 4 jaar geleden helemaal gerenoveerd is en omgebouwd tot 4 sterren hotel.
Wat een geweldige ervaring. De prachtige grote centrale ruimte die uitgeeft op het altaar is bij deze verbouwingen omgevormd tot inkomhal en de ruimte van het altaar is de ontbijtzaal, die de gelijkvloers en eerste verdieping omvat. De onderkanten van de pilaren en loodglasramen zijn daardoor te zien in de hotelkamers die in de periferie ondergebracht zijn. Er zijn in totaal 5 verdiepingen en hoe hoger je komt, hoe mooier de stukken loodglasraam zijn die je te zien krijgt vanuit je kamer. Vanzelfsprekend is de 5e verdieping de mooiste (lees: duurste) want daar heb je de spitse punten van de loodglasramen met kleine rozetten en andere kleurrijke figuren die prachtig met het binnenvallend zonlicht spelen en je echt in de zevende hemel een bedje schenken. En aangezien we dankzij de aanbieding een luxe kamer hadden, was het bad in onze badkamer zelfs een jacuzzi. Even bubbelen met een welkomstdrankje en even broebelen in de jacuzzi, nog wat foto's trekken van alle hoekjes en kantjes in het indrukwekkende hotel en daarna weer de stad in voor een lekker diner met alles erop en eraan: geen bob vanavond!
's Morgens een heerlijk uitgebreid buffet met zicht op het altaar en afgesloten met een glaasje bubbeltjes, en tegen dat de buikjes lekker rond waren gegeten scheen de zon prachtig en warm op de glasramen. Dat vroeg om nog maar eens een ronde met de kodak op de verschillende verdiepingen van het hotel in de gangen met telkens andere pilaren en ramen, en zelfs enkele kamers waar het kamermeisje ons binnen liet om te kijken naar al die pracht en praal. We hadden ongelofelijk geluk met het weer, er scheen een warme winterzon in een wolkenloze lucht. Dus wij trokken de stad in, waar de zaterdagmarkt al in volle gang was. Lekker proeven van confituurtjes en stukjes kaas en olijven... en shoppen. Een terrasje in de zon op de Grote Markt, nog wat shoppen en al eens op de kaart kijken waar we vanavond een restaurantje zullen gaan zoeken. Het werd Puro, een etablissement waar we al voorbij wandelden dat er zeer modern en hip uitzag. En het was voor ons echt een voltreffer! Heerlijk, betaalbaar, gezellig en zeer vriendelijke bediening. Alweer de innerlijke mens verwend strompelden we naar ons wolkje in de zevende hemel voor de tweede nacht. Even slapen, want morgen staat er alweer een ontbijtbuffetje klaar met onze naam op!
De laatste dag nog even de jacuzzi opgezet voor we uitchecken. Daarna nog een laatste hap cultuur: een bezoekje aan de Sint-Rombouts kathedraal met zijn bekende toren en beiaard. Ook echt de moeite om te bezoeken. Het is een prachtig staaltje van Gotiek met mooie werken van onder andere onze stadsgenoot Antoon Van Dyck en het geeft ook meteen een goed beeld van hoe de kerk die nu ons hotel werd er ooit moet hebben uitgezien. De toren is volledig met de trap te bestijgen maar dat was eigenlijk een welgekomen sportieve activiteit als tegenhanger van het afgelopen bourgondische weekend. Bovenaan de toren kan je de beiaard zien met al zijn klokken en het systeem dat ze aanstuurt en bespeelt. En helemaal boven heb je een mooi uitzicht over Mechelen. Ziezo, en dan nu al shoppend door de oude stad aangezien het koopzondag was, terug richting treinstation.
Bedankt Mechelen, u was een goede gastheer en een aangename verrassing voor een relax weekendje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten